#สเตตัสบูลลูด้า
พลาดท่า [NC]
#ใครบรรยายไม่รู้
ซูรินดูดปากแลกลิ้นกับบยองโฮได้สักพักจนตัวเองเริ่มรู้สึกว่าหายใจไม่ทันเลยทุบอกแกร่งเบาๆ บยองโฮผละออกจากริมฝีปากทันที แต่ก้มหน้าเริ่มซุกไซร้ซอกคอขาวแทน ความแสบแปลกๆเกิดขึ้นเป็นจุดๆทั่วที่บยองโฮลากริมฝีปากผ่าน
"อย่าทำรอยสิ"คนตัวเล็กกว่ามุ่ยปากแล้วพูดดุ
"ให้ผมทำเถอะน่า"บยองโฮยิ้มมุมปาก จับชายเสื้อตัวเองไว้แล้วถอดออกให้พ้นทางทั้งเสื้อตัวเองและเสื้อคนตรงหน้านี่แหละ
"รีบทำไมนักหนาเนี่ย"ซูรินมองตามเสื้อตัวเองที่โดนโยนไปบนพื้น โถ่ เสื้อมันแพงนะ วางไว้ดีๆก็ได้
"ผมอยากกอดพี่ใจจะขาดอยู่แล้ว"บยองโฮรีบลุกขึ้นยืนจัดการถอดกางเกงตัวเองออก
"ร..รู้แล้วน่า"ซูรินตกใจ ใครจะไปคิดว่ามันจะพร้อมขนาดนี้
"พี่ไม่ต้องมาอ้ำอึ้งหรืออะไรทั้งนั้น รีบๆถอดเลย!!"บยองโฮตะโกนสั่ง ลุกเดินหนีเข้าห้องนอนไปหยิบของสำคัญที่อยู่ในลิ้นชักหัวเตียง
"ร..รู้แล้วน่า"ซูรินก้มหน้างุดรีบจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองออก"จะทำตรงนี้หรอ"
"อือ ผมเบื่อเตียงแล้ว"บยองโฮเดินกลับมาพร้อมกับถุงยางอนามัยที่ยังไม่ได้ใช้ นั่งลงที่เดิม
"ปยองแม่ง.."ซูรินหน้าขึ้นสี พูดมาได้ว่าเบื่อ เบื่อนักหนามึงไม่แยกกับกูเลยล่ะ
"อะไร พี่ไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องเลยนะ มาเลยมาเดี๋ยวนี้"
ซูรินลุกไปนั่งพื้นหันหน้าเข้าหาหน้าขาอีกฝ่าย มือเล็กจับแก่นกายใหญ่ไว้สั่นๆ ไม่ใช่ว่าไม่เคยมีอะไรกัน แต่ไม่รู้ทำไมมันถึงยังตื่นเต้นอยู่ได้ทุกครั้ง นิ้วลูบวนปลายแท่งร้อนของอีกฝ่ายก่อนจะค่อยๆโน้มหน้าลงไปอ้าปากครอบส่วนหัว ฟันครูดส่วนปลายเล็กน้อย
"ซี๊ด.."คนถูกกระทำซี๊ดปากด้วยความเสียว
"เอ็บอ่อ!?"คนตัวเล็กตกใจเอ่ยถามออกมาด้วยความเป็นห่วงทั้งๆที่ปากยังอมแก่นกายร้อน
"ม..ไม่ พี่ทำต่อเลย"
"อื้อ.."ซูรินขานรับในลำคอก่อนจะใช้ลิ้นเกี่ยวตวัดส่วนปลาย โพรงปากร้อนดูดแก่นกายใหญ่จนแก้มตอบ เพราะเคยทำด้วยกันมาบ่อยเลยรู้ว่าจะทำยังไงให้อีกฝ่ายรู้สึกดี โพรงปากเล็กขยับขึ้นลง มือกำส่วนโคนที่ปากครอบไม่หมดขยับขึ้นลงเป็นจังหวะ ลิ้นเล็กลากเลียตามตามความยาวจากล่างขึ้นบนแล้วอ้าปากงับอมส่วนหัวอีกรอบ ใช้ฟันครูดช้าๆสลับกับใช้ลิ้นนวด
"อืม.."เสียงครางต่ำของเจ้าของแก่นกายทำให้อารมณ์ของเขาเริ่มพุ่งกระฉูด ลิ้นเล็กเลียวนส่วนปลาย เปลี่ยนตำแหน่งปากมาขบข้างลำแก่นกายเบาๆ จูบส่วนปลายแล้วช้อนตามองคนสีผมสว่างแบบยั่วๆ
"คนขี้โกง"ซูรินผละออกจากที่เดิมทำเอาอีกฝ่ายเหวอ ลุกขึ้นยืนเท้าเอวมองหน้าอีกฝ่ายด้านสายตาหาเรื่อง
"งั้นผมจะยอมนั่งเฉยๆให้พี่ลงโทษละกัน"บยองโฮยิ้มเยาะ
"ดีมาก"คนตัวขาวยิ้มหวาน หยิบซองถุงยางอนามัยที่วางอยู่มาแกะ จัดการสวมใส่ครอบแก่นกายของคนที่นั่งอยู่ หยิบหลอดเจลหล่อลื่นมาเปิดบีบชะโลมใส่แก่นกายที่มีถุงยางครอบอยู่ มือเล็กลูบตั้งแต่ส่วนปลายจนถึงส่วนโคน
พอเห็นว่าน่าจะโอเคแล้วจึงลุกขึ้นนั่งคร่อมตักหันหน้าเข้าหาบยองโฮ มือข้างนึงเกาะไหล่บยองโฮไว้ส่วนอีกข้างจับแก่นกายใหญ่ไว้ ค่อยๆนั่งทับเอาแก่นกายของร่างสูงให้เข้าช่องทางด้านหลังของตัวเอง แทบไม่เบิกทางอะไรเพราะใจร้อน แต่ดูท่าทางคนด้านล่างจะใจร้อนกว่าเด้งสะโพกสวนขึ้นมา
"เจ็บ!"จิกไหล่บยองโฮไปรอบนึง
"พี่อย่าช้า เร็วๆสิ ผมจะตายแล้วนะ"
"จะได้ตายจริงๆแน่"ซูรินโอบรอบคอบยองโฮไว้ กดสะโพกตัวเองลงไปจนสุด"อ๊า.."
"อย่าขยับสิ!!"ซูรินโวยวายเพราะบยองโฮแกล้งกระเด้งสะโพกใส่ บยองโฮยิ้มเยาะ มือจับสะโพกมนของซูรินไว้ขยำนวดเบาๆ
"พี่ก็รีบขยับสิ"ซุกหน้าคลอเคลียซอกคอขาว ประทับริมฝีปากทำรอยทิ้งไว้
"อืม.."ซูรินเชยคางบยองโฮให้เงยหน้าขึ้นมาจูบด้วย สะโพกบางเริ่มขย่มขึ้นลงเป็นจังหวะช้าเนิบนาบ ปากบางส่งเสียงครางออกมาเบาๆ"อ๊า..อืม.."
"อย่ากัดปากสิ"บยองโฮลูบตามแนวสีข้างลำตัวซูริน โน้มหน้าไปหายอดอกสีสวยที่อยู่ใกล้กับหน้าตัวเอง ลิ้นตวัดหยอกล้อเบาๆ
"อ๊ะ! อื้อ..."อกบางแอ่นรับสัมผัส
"เร็วกว่านี้ไม่ได้หรออีซูริน"บยองโฮพูดเสียงกระเส่า รู้นะว่าพี่มันเจ็บเพราะไม่ได้เบิกทาง แต่แบบ..มันไม่ทันใจเลย
"อย่ามา..อื้อ..บ่นนะ!!"
"นั่นสินะ พี่มันชักช้าว่ะ"บยองโฮยิ้มมุมปาก พูดจี้คนที่ขย่มตนอยู่
"ท้าหรอ!?"ซูรินหยุดการกระทำ มองหน้าบยองโฮด้วยสายตาไม่พอใจ
"ผมท้า"
ซูรินกัดฟันกรอด สิ่งที่เขาไม่ชอบที่สุดคือการโดนดูถูกหรือโดนท้า สะโพกเล็กเริ่มขย่มอีกครั้ง"อ๊า อ๊ะ อ๊ะ.."
"ดีมาก..อื้ม.."บยองโฮยิ้มขำ กระแทกสวนกับจังหวะที่คนตัวเล็กขย่มลงมาบ้าง มือบี้ยอดอกชมพูของอีกฝ่ายเพื่อปลอบโยน
"อา...อื้อ.."ซูรินไม่รู้หรอกว่าบยองโฮครางรึป่าวเพราะเขาได้ยินแต่เสียงของตัวเอง ปากเล็กเผยอออก บยองโฮรู้งานประกบปากจูบทันที ลิ้นทั้งสองเกี่ยวตวัดตักตวงความสุขจากอีกฝ่าย บยองโฮดูดปลายลิ้นซูรินแรงๆก่อนจะเปลี่ยนเป้าหมายไปกัดใช้ฟันตัวเองดึงริมฝีปากล่างของซูรินเบาๆอย่างหยอกล้อ มือหนานวดขยำสะโพกมนที่กำลังขึ้นลงอยู่
"พี่แม่ง..โคตรเซ็กซี่เลย"
"อะไร..อื้ม.."ซูรินไม่ทันได้พูดจบประโยคก็ต้องกลืนคำพูดตัวเองลงไป ริมฝีปากของคนที่ตัวเองกำลังขย่มอยู่ฉกฉวยริมฝีปากตัวเองอีกรอบ ปากเล็กก็จูบตอบอย่างไม่ยอมแพ้
"ซี๊ดดดด...แบบนั้นแหละพี่"บยองโฮซี๊ดปาก ซูรินได้ยินอย่างงั้นเลยยกยิ้มมุมปาก ร่อนเอวตอดรัดแก่นกายที่อยู่ภายในช่องทางตัวเองมากกว่าเดิม"ซี๊ด....."
"ปยอง...ปยอง..."จะแกล้งอีกฝ่ายแต่กลายเป็นตัวเองทนไม่ไหวซะเอง ร่างเล็กเกร็งไปหมดมือจิกไหล่บยองโฮ
"ครับ อืม..เป็นอะไรหยุดทำไมกันล่ะ หืม??"
"เหนื่อย..เมื่อยแล้วด้วย"ซูรินมุ่ยปาก ซุกหอบหายใจอยู่ข้างซอกคอบยองโฮ
"งั้นเดี๋ยวผมทำเองนะครับ"บยองโฮพลิกตัวให้ร่างของซูรินลงไปนอนโซฟา โน้มไปจูบมุมปากของคนใต้ร่างก่อนจะเริ่มจังหวะรักต่อ สะโพกหนาขยับเข้าออกกระแทกแก่นกายตัวเองใส่ช่องทางของซูริน กัดฟันพยายามข่มอารมณ์ดิบเถื่อนของตัวเองไว้ไม่ให้เผลอทำรุนแรงใส่พี่เขาเกินไป มือจับเอวบางไว้เป็นที่ยึดเหนี่ยว
"ปยอง..ปยอง..อื้อ.." มือเล็กจับแก่นกายตัวเองชักรูปขึ้นลงตามแรงอารมณ์
"เรียกชื่อผมอีกสิ"บยองโฮโน้มไปกระซิบข้างหูเล็ก แกล้งเลียใบหูนั้นเบาๆ
"อื้อออ ปยอง...ปยองจ๋าา"อีซูรินยกมือตัวเองขึ้นมากัดนิ้ว มองหน้าท้องของเด็กหนุ่มโตเต็มวัยด้วยสายตาต้องการ..
"พี่แม่ง...Shit!!"บยองโฮกัดฟันกัดให้กับภาพของคนตรงหน้า ตาปรือๆที่ปกติก็ดูเซ็กซี่อยู่แล้ว ตอนนี้กลับดูเซ็กซี่ขึ้นมากกว่าเดิมเป็นร้อยเท่า ปากแดงช้ำจากการโดนจูบกัดนิ้วเรียวขาวของตัวเองอยู่ หางตามีน้ำตาคลอเบ้าเล็กน้อย แอ่นอกบิดกายเพราะความเสียวซ่านภายใน
"..อีก.."
"พี่ว่าอะไรนะครับ?? หืม??"บยองโฮได้ยินแต่แกล้งไม่ได้ยิน ผ่อนจังหวะการกระแทกให้ช้ากว่าเดิม
"อยากได้..อีก..มากกว่านี้..อ๊าาา"ซูรินตอบด้วยเสียงกระเส่า
"อยากได้อะไร..อืม..หรอครับ?"บยองโฮเร่งจังหวะ
"ปยอง..รินรินอยากได้ของปยองมากกว่านี้ อ๊ะ!"
บยองโฮดึงแขนคนแก่กว่าให้ลอยขึ้นมานั่งตักโดยส่วนที่เชื่อมกันยังไม่หลุดออก"งั้นทำตามใจพี่เลย"
"เปลี่ยน..เปลี่ยนได้มั๊ย แบบนี้มันเมื่อยขาอ่ะ"ซูรินมุ่ยปาก บยองโฮขำน้อยๆ ปล่อยมือที่จับเอวซูรินอยู่ออก ให้อีกฝ่ายได้จัดท่าทาง
ซูรินยกตัวเองออกจากตักบยองโฮ หันหลังเข้าชนอกแกร่ง มือจับแก่นกายใหญ่ไว้จ่อช่องทางเดิมแล้วค่อยๆนั่งทับอีกรอบ
"มันไม่ต่างกันเลยนะครับ"บยองโฮกระซิบเสียงแหบ มือลูบตามเนื้อตัวเนียนขาว กอดเอาร่างเล็กเข้ามาชิดอกตัวเองมากกว่าเดิม สูดดมกลิ่นหอมตามตัวของอีกฝ่าย
"ก็..อื้ออ..ชอบแบบนี้มากกว่า..."ซูรินตอบ ขย่มแก่นกายร่างสูงไม่หยุด กัดปากตัวเองด้วยความเสียวซ่าน
"เมื่อก่อนให้ทำไม่เห็นชอบ ตอนนี้อืม..มาชอบนะครับ"มือหนาเลื่อนไปลูบหน้าอกบางไล่ลงมาจนถึงแก่นกายของคนบนตัก มือหนาจับชักรูดให้เพื่อไม่ให้ตัวเองเป็นคนเอาเปรียบอยู่ฝ่ายเดียว
"อย่าบ่น อ๊ะ อ๊ะ!"
"อืม.."บยองโฮกัดฟันแน่น มืออีกข้างนึงเลื่อนไปแตะปากบาง ปากบางอ้าออกเอานิ้วของบยองโฮมากัดดูดเพื่อระบายความเสียวเกร็งในช่องท้อง
"เค้า..อ๊า.."ยังพูดไม่จบประโยคแก่นกายเล็กก็ปลดปล่อยน้ำสีขุ่นออกมา บยองโฮกระแทกสวนขึ้นมาสองสามครั้งก็ปล่อยเต็มถุงยางเช่นกัน
อีซูรินนั่งเกร็งหอบหายใจอยู่สักพัก ลุกถอดช่องทางออกจากแก่นกายใหญ่แล้วทรุดนั่งลงพื้น บยองโฮขำน้อยๆให้กับท่าทางดูอ่อนปวกเปียกของอีกซูริน ถอดถุงยางออกจากแก่นกายตัวเอง หยิบทิชชู่บนโต๊ะมาเช็ดทำความสะอาดแบบลวกๆ
"มาครับ เดี๋ยวพาไปนอนพัก"
"อื้อ"ซูรินพยักหน้า ตอนนี้ไม่มีแรงจะพูดอะไรมากแล้ว ยังหอบอยู่เลย
บยองโฮช้อนตัวซูรินขึ้นมาอุ้ม พาเดินเข้าห้องนอน วางร่างบางลงบนเตียง จูบหน้าผากซูรินไปทีนึง"เดี๋ยวผมไปเอาผ้ามาเช็ดตัวให้นะ"
"เดี๋ยว"ซูรินรั้งข้อมือเขาไว้
"ครับ?"
"อีกรอบได้มั๊ยบยอง"
วันจันทร์ที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2560
วันอังคารที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2560
ขอนะ[NC] เต๊าะ #NoMin
#น้องหน้าหวานร้านขนมปัง
ขอนะ [NC]
"ตายิ้ม..จะทำอะไร?"แจมินพยายามใช้มือดันไหล่เจโน่ให้ลุกออกจากตัวเอง
"กินแจมิน"
"ฮะ?"
"ขอกินนะ"เจโน่พูดแล้วใช้จมูกโด่งๆซุกไปที่ซอกคอขาวๆของคนใต้ร่าง
"อื้อ! อย่านะ!"แจมินข่วนแขนเจโน่เบาๆ
"สัญญาจะไม่รุนแรงครับ"ร่างหนาผละออกมาพูดแล้วส่งสายตาอ้อนๆ
"ไม่..!!"
"นะครับ"สนุกอ่ะ แกล้งแจมินแบบนี้สนุกดี ได้กำไรด้วย
"ไม่..อื้อ!"แจมินพยายามเอียงหน้าหลบลมหายใจร้อนๆที่เจโน่แกล้งเป่าใส่หูตัวเอง
"นะครับ.."เจโน่กลั้นขำในใจที่เห็นแจมินหน้าแดงหูแดงไปหมด
"ลุกเลยนะ ไม่งั้นเราโกรธจริงๆด้วย"
"รุกแน่นอน"เจโน่ตอบแล้วใช้มือล้วงเข้าไปสัมผัสผิวเนียนนุ่มใต้เสื้อ"เนอะ.."
"อื้อ!!"
"เชี่ย!"ทีแรกกะจะแกล้งเฉยๆนะ แต่ตอนนี้อะไรๆมัน'ขึ้น'มาแล้ว ห้ามไม่ได้อีกแล้ว
"ฮรึก.."
"อ่ะ.. ขอโทษ"เจโน่หยุดการกระทำทุกอย่างแล้วใช้มือดึงร่างบางมากอดแนบอกตัวเอง"เราแค่จะแกล้งแจมิน.."
"ฮึก"แจมินสะอื้นไม่หยุด ไม่ใช่ว่าไม่ยอมนะ แต่เจโน่ดูน่ากลัวเกินไป
"ขอโทษครับ จะไม่ทำอีกแล้ว"เจโน่พูดอย่างสำนึกผิด ยกมือลูบผมนุ่มของแจมินเบาๆ
"ตายิ้ม..ฮึก..ตายิ้ม.."
"ครับ ขอโทษครับ ถ้าแจมินไม่ชอบจะไม่ทำแล้วครับ.."
"ไม่ใช่ ฮึก..."
ฮะ? ถือว่าแจมินชอบได้รึป่าว ถือว่ากูไม่นกใช่ม้อยยยย
"ตายิ้ม..ฮึก..น่ากลัว"
"โอ๋ๆ"เจโน่ใช้มือจับหน้าคนตัวเล็กกว่าให้จ้องตาตัวเอง"กูน่ากลัวหรอ"
"มากๆ"แจมินเริ่มหยุดสะอื้น
"ถ้าไม่น่ากลัวจะยอมให้ทำมั๊ย..."
"..."
"..."
"..ยอม"พอหูได้ยินคำตอบแจโน่ก็ใช้มือผลักแจมินให้นอนราบไปกับเตียงทันที มือหนาลูบไล้ไปตามผิวเนียนอีกครั้ง แต่รอบนี้แตกต่างงกัน ความต้องการมันมีมากขึ้น..แถมไม่ใช่แค่เขาฝ่ายเดียวที่ต้องการ..มันรวมถึงอีกคนนึงที่นอนอยู่ใต้ร่างเขาด้วย
"แจนา...แน่ใจนะ.."เพื่อความชัวร์ ถามก่อนละกัน
"แต่ตายิ้ม..ห้ามรุนแรงนะ..เรากลัวเจ็บ.."แจมินพูดเสียงสั่น
"จะอะไรก็ได้ทั้งนั้น"
"อื้อ!"คำพูดถูกกลืนหายไปเพราะถูกริมฝีปากของเจโน่ประกบเข้ามาแบบไม่ทันตั้งตัว ลิ้นร่างหนาควานหาความหวานจากโพรงปากเล็กๆ ลิ้นเล็กพยายามขยับเลียนแบบอีกคน มือเจโน่อยู่ไม่เป็นสุขล้วงไปในเสื้อไปสะกิดติ่งไตเเข็ง"อ๊ะ!"
"อืม.."เจโน่ละจากริมฝีปากบาง ก้มลงไปจูบตามซอกคอขาวๆ ริมฝีปากดูดผิวเนียนจนขึ้นรอยแดง
"เจ็บ.."แจมินเบะปากเล็กๆที่เจโน่ใช้ฟันครูดตรงคอตัวเอง
"ขอโทษ แต่.."ร่างสูงเริ่มควบคุมตัวเองไม่ได้อีกต่อไป มือเลื่อนไปดึงขอบกางเกงแจมินจนกางเกงร่นไปถึงข้อเท้า สองมือจับขาแจมินให้แยกออกจากกันจากนั้นก็แทรกตัวเองมาแทนที่
"จูบ.."แจมินพึมพำเบาๆ คนที่ได้ยินยกยิ้มมุมปากนิดๆแล้วโน้มตัวไปจูบตามคำเรียกร้อง
"ถ้าเจ็บบอกนะ.."แต่เชื่อเถอะว่าถึงตอนนั้นเจโน่ก็ไม่หยุด มือเลื่อนไปถอดเสื้อให้แจมินและถอดเสื้อผ้าให้ตัวเองอย่างรีบๆกลัวว่าแจมินจะเปลี่ยนใจไปซะก่อน
"อื้อ."
"แจมิน..แจมิน..แจนา.."เจโน่เลือกจะประกบริมฝีปากคนใต้ร่างอีกรอบ มือนวดสาวแก่นกายให้คนตัวเล็กกว่าอย่างช้าๆ
"อา..."เสียงครางเบาๆของแจมินช่วยปลุกอารมณ์เจโน่ได้มากขึ้น มือเร่งจังหวะให้อีกคนรู้สึกดีจนต้องปลดปล่อยออกมา"ฮะ.."
"ตาเราแล้วนะ"เจโน่ยกยิ้มแล้วใช้น้ำคราบที่เลอะตรงมือตัวเองป้ายไปที่ช่องทางของคนตัวเล็กกว่า นิ้วเรียวยาวค่อยๆถูกสอดเข้าไปในช่องทาง"อย่าเกร็งสิ จะเจ็บนะ"
"อื๊อ!!"มือเล็กๆจิกไหล่คนกระทำเพื่อระบายความเจ็บปวด
"แจนาอ่า...สองนิ้วแล้วนะครับ"
"อื้อ"คนถูกเรียกทำได้เพียงแค่พยักหน้าตอบเท่านั้น สมองโล่งไปหมดไม่มีแรงแม้แต่จะเปล่งเสียง
"อีกนิดนึงนะ"เจโน่โน้มไปกระซิบปลอบก่อนจะประกบปากไปจูบคนตัวเล็กกว่าอีกครั้ง นิ้วเรียวยาวที่เปิดช่องทางข้างหลังขยับเข้าออกช้าๆ
เพราะกลัวว่าเดี๋ยวแจมินจะเจ็บ
ขนาดแค่นิ้วแจมินยังน้ำตาคลอเลย
"กูจะใส่ไปแล้วนะ"เจโน่บอก"จะให้หยุดก็ต้องตอนนี้นะนาแจมิน.."เพราะถ้าใส่เข้าไปแล้วเขาเชื่อว่าเขาจะหยุดไม่ได้แน่นอน
"ไม่..เป็นไร"พอได้ยินแบบนั้นคนรอคำตอบก็ยกยิ้มมุมปากนิดๆ ค่อยๆจับแก่นกายตัวเองจ่อปากช่องทาง
"แน่ใจนะ"
"อื้อ อ๊า!!"ลีเจโน่คนโง่ ใส่เข้าไปทีเดียวแบบนี้ได้ยังไง นี่ครั้งแรกนะ.."เราเจ็บ อ๊ะ!!"
อ้าปากยังไม่ทันได้ด่าเจโน่ก็เริ่มขยับซะแล้ว แจมินเลยได้แต่เก็บคำด่าไว้ในใจ
เดี๋ยวรู้เรื่อง ลีเจโน่
"ฮึม.."มือข้างนึงเลื่อนไปจับขาแจมินมาพาดกับไหล่ตัวเอง สะโพกก็ขยับด้วยจังหวะเนิบนาบเพราะกลัวแจมินจะเจ็บ
"อือ...อ๊ะ!"ความเจ็บถูกแปรเปลี่ยนเป็นความรู้สึกดีแทน สองแขนยื่นไปโอบรอบคอคนกระทำเหมือนหาที่ยึด
เหมือนสติขาดผึง เจโน่ไม่สามารถควบคุมตัวเอวได้อีกต่แชอไป จังหวะเนิบนาบเมื่อครู่ถูกเปลี่ยนเป็นจังหวะที่รุนแรงและเร็วขึ้นจนคนอยู่ใต้ร่างเริ่มหายใจไม่ทัน
"แฮ่กๆ อื๊อ! ตายิ้ม..ตายิ้ม"
"อืม.."เจโน่ไม่ตอบหรือถามอะไรเพียงแค่พยักหน้าตอบแค่นั้น แถมยังเร่งจังหวะให้หนักหน่วงกว่าเดิมอีกด้วย ไม่ได้สนใจเลยว่าอีกฝ่ายจะไหวรึป่าว
"ช้า..ช้าหน่อย แฮ่กๆ"แจมินจิกท้ายทอยเจโน่เบาๆเหมือนอยากให้เจ้าตัวรู้สักนิดว่าเขาเจ็บ
แต่เหมือนมันไม่เป็นผลเมื่อเจโน่แค่พยักหน้าตอบเฉยๆ ไม่ได้ช้าลงเหมือนที่แจมินบอกเลยสักนิด กลับแกล้งกระแทกเข้าจุดกระสันเพื่อให้อีกคนส่งเสียงครางหวานๆออกมา
"อ๊า!!"แจมินทำอะไรไม่ได้หรอกเพราะตอนนี้แทบจะไม่มีแรงแล้ว เขาปล่อยไปอีกรอบแล้วแต่เจโน่ยังไม่เสร็จเลย
สายอึดหรอยังไง
"อืม..แจนา.."เจโน่ส่งเสียงงึมงำในลำคอ กระแทกกายรุนแรงขึ้นเหมือนกับว่าใกล้จะเสร็จแล้ว ผ่านไปไม่ถึงนาทีแจมินก็รู้สึกเหมือนมีอะไรเหนียวๆพุ่งเข้ามาในช่องทางด้านหลังของเขา แจมินได้แต่หอบหายใจอยู่อย่างนั้น ไม่ได้สังเกตว่าอีกฝ่ายโน้มเข้ามาจูบแล้วกระซิบที่ข้างหูเขาเบาๆว่า...
"ขออีกรอบนะแจนา.."
ขอนะ [NC]
"ตายิ้ม..จะทำอะไร?"แจมินพยายามใช้มือดันไหล่เจโน่ให้ลุกออกจากตัวเอง
"กินแจมิน"
"ฮะ?"
"ขอกินนะ"เจโน่พูดแล้วใช้จมูกโด่งๆซุกไปที่ซอกคอขาวๆของคนใต้ร่าง
"อื้อ! อย่านะ!"แจมินข่วนแขนเจโน่เบาๆ
"สัญญาจะไม่รุนแรงครับ"ร่างหนาผละออกมาพูดแล้วส่งสายตาอ้อนๆ
"ไม่..!!"
"นะครับ"สนุกอ่ะ แกล้งแจมินแบบนี้สนุกดี ได้กำไรด้วย
"ไม่..อื้อ!"แจมินพยายามเอียงหน้าหลบลมหายใจร้อนๆที่เจโน่แกล้งเป่าใส่หูตัวเอง
"นะครับ.."เจโน่กลั้นขำในใจที่เห็นแจมินหน้าแดงหูแดงไปหมด
"ลุกเลยนะ ไม่งั้นเราโกรธจริงๆด้วย"
"รุกแน่นอน"เจโน่ตอบแล้วใช้มือล้วงเข้าไปสัมผัสผิวเนียนนุ่มใต้เสื้อ"เนอะ.."
"อื้อ!!"
"เชี่ย!"ทีแรกกะจะแกล้งเฉยๆนะ แต่ตอนนี้อะไรๆมัน'ขึ้น'มาแล้ว ห้ามไม่ได้อีกแล้ว
"ฮรึก.."
"อ่ะ.. ขอโทษ"เจโน่หยุดการกระทำทุกอย่างแล้วใช้มือดึงร่างบางมากอดแนบอกตัวเอง"เราแค่จะแกล้งแจมิน.."
"ฮึก"แจมินสะอื้นไม่หยุด ไม่ใช่ว่าไม่ยอมนะ แต่เจโน่ดูน่ากลัวเกินไป
"ขอโทษครับ จะไม่ทำอีกแล้ว"เจโน่พูดอย่างสำนึกผิด ยกมือลูบผมนุ่มของแจมินเบาๆ
"ตายิ้ม..ฮึก..ตายิ้ม.."
"ครับ ขอโทษครับ ถ้าแจมินไม่ชอบจะไม่ทำแล้วครับ.."
"ไม่ใช่ ฮึก..."
ฮะ? ถือว่าแจมินชอบได้รึป่าว ถือว่ากูไม่นกใช่ม้อยยยย
"ตายิ้ม..ฮึก..น่ากลัว"
"โอ๋ๆ"เจโน่ใช้มือจับหน้าคนตัวเล็กกว่าให้จ้องตาตัวเอง"กูน่ากลัวหรอ"
"มากๆ"แจมินเริ่มหยุดสะอื้น
"ถ้าไม่น่ากลัวจะยอมให้ทำมั๊ย..."
"..."
"..."
"..ยอม"พอหูได้ยินคำตอบแจโน่ก็ใช้มือผลักแจมินให้นอนราบไปกับเตียงทันที มือหนาลูบไล้ไปตามผิวเนียนอีกครั้ง แต่รอบนี้แตกต่างงกัน ความต้องการมันมีมากขึ้น..แถมไม่ใช่แค่เขาฝ่ายเดียวที่ต้องการ..มันรวมถึงอีกคนนึงที่นอนอยู่ใต้ร่างเขาด้วย
"แจนา...แน่ใจนะ.."เพื่อความชัวร์ ถามก่อนละกัน
"แต่ตายิ้ม..ห้ามรุนแรงนะ..เรากลัวเจ็บ.."แจมินพูดเสียงสั่น
"จะอะไรก็ได้ทั้งนั้น"
"อื้อ!"คำพูดถูกกลืนหายไปเพราะถูกริมฝีปากของเจโน่ประกบเข้ามาแบบไม่ทันตั้งตัว ลิ้นร่างหนาควานหาความหวานจากโพรงปากเล็กๆ ลิ้นเล็กพยายามขยับเลียนแบบอีกคน มือเจโน่อยู่ไม่เป็นสุขล้วงไปในเสื้อไปสะกิดติ่งไตเเข็ง"อ๊ะ!"
"อืม.."เจโน่ละจากริมฝีปากบาง ก้มลงไปจูบตามซอกคอขาวๆ ริมฝีปากดูดผิวเนียนจนขึ้นรอยแดง
"เจ็บ.."แจมินเบะปากเล็กๆที่เจโน่ใช้ฟันครูดตรงคอตัวเอง
"ขอโทษ แต่.."ร่างสูงเริ่มควบคุมตัวเองไม่ได้อีกต่อไป มือเลื่อนไปดึงขอบกางเกงแจมินจนกางเกงร่นไปถึงข้อเท้า สองมือจับขาแจมินให้แยกออกจากกันจากนั้นก็แทรกตัวเองมาแทนที่
"จูบ.."แจมินพึมพำเบาๆ คนที่ได้ยินยกยิ้มมุมปากนิดๆแล้วโน้มตัวไปจูบตามคำเรียกร้อง
"ถ้าเจ็บบอกนะ.."แต่เชื่อเถอะว่าถึงตอนนั้นเจโน่ก็ไม่หยุด มือเลื่อนไปถอดเสื้อให้แจมินและถอดเสื้อผ้าให้ตัวเองอย่างรีบๆกลัวว่าแจมินจะเปลี่ยนใจไปซะก่อน
"อื้อ."
"แจมิน..แจมิน..แจนา.."เจโน่เลือกจะประกบริมฝีปากคนใต้ร่างอีกรอบ มือนวดสาวแก่นกายให้คนตัวเล็กกว่าอย่างช้าๆ
"อา..."เสียงครางเบาๆของแจมินช่วยปลุกอารมณ์เจโน่ได้มากขึ้น มือเร่งจังหวะให้อีกคนรู้สึกดีจนต้องปลดปล่อยออกมา"ฮะ.."
"ตาเราแล้วนะ"เจโน่ยกยิ้มแล้วใช้น้ำคราบที่เลอะตรงมือตัวเองป้ายไปที่ช่องทางของคนตัวเล็กกว่า นิ้วเรียวยาวค่อยๆถูกสอดเข้าไปในช่องทาง"อย่าเกร็งสิ จะเจ็บนะ"
"อื๊อ!!"มือเล็กๆจิกไหล่คนกระทำเพื่อระบายความเจ็บปวด
"แจนาอ่า...สองนิ้วแล้วนะครับ"
"อื้อ"คนถูกเรียกทำได้เพียงแค่พยักหน้าตอบเท่านั้น สมองโล่งไปหมดไม่มีแรงแม้แต่จะเปล่งเสียง
"อีกนิดนึงนะ"เจโน่โน้มไปกระซิบปลอบก่อนจะประกบปากไปจูบคนตัวเล็กกว่าอีกครั้ง นิ้วเรียวยาวที่เปิดช่องทางข้างหลังขยับเข้าออกช้าๆ
เพราะกลัวว่าเดี๋ยวแจมินจะเจ็บ
ขนาดแค่นิ้วแจมินยังน้ำตาคลอเลย
"กูจะใส่ไปแล้วนะ"เจโน่บอก"จะให้หยุดก็ต้องตอนนี้นะนาแจมิน.."เพราะถ้าใส่เข้าไปแล้วเขาเชื่อว่าเขาจะหยุดไม่ได้แน่นอน
"ไม่..เป็นไร"พอได้ยินแบบนั้นคนรอคำตอบก็ยกยิ้มมุมปากนิดๆ ค่อยๆจับแก่นกายตัวเองจ่อปากช่องทาง
"แน่ใจนะ"
"อื้อ อ๊า!!"ลีเจโน่คนโง่ ใส่เข้าไปทีเดียวแบบนี้ได้ยังไง นี่ครั้งแรกนะ.."เราเจ็บ อ๊ะ!!"
อ้าปากยังไม่ทันได้ด่าเจโน่ก็เริ่มขยับซะแล้ว แจมินเลยได้แต่เก็บคำด่าไว้ในใจ
เดี๋ยวรู้เรื่อง ลีเจโน่
"ฮึม.."มือข้างนึงเลื่อนไปจับขาแจมินมาพาดกับไหล่ตัวเอง สะโพกก็ขยับด้วยจังหวะเนิบนาบเพราะกลัวแจมินจะเจ็บ
"อือ...อ๊ะ!"ความเจ็บถูกแปรเปลี่ยนเป็นความรู้สึกดีแทน สองแขนยื่นไปโอบรอบคอคนกระทำเหมือนหาที่ยึด
เหมือนสติขาดผึง เจโน่ไม่สามารถควบคุมตัวเอวได้อีกต่แชอไป จังหวะเนิบนาบเมื่อครู่ถูกเปลี่ยนเป็นจังหวะที่รุนแรงและเร็วขึ้นจนคนอยู่ใต้ร่างเริ่มหายใจไม่ทัน
"แฮ่กๆ อื๊อ! ตายิ้ม..ตายิ้ม"
"อืม.."เจโน่ไม่ตอบหรือถามอะไรเพียงแค่พยักหน้าตอบแค่นั้น แถมยังเร่งจังหวะให้หนักหน่วงกว่าเดิมอีกด้วย ไม่ได้สนใจเลยว่าอีกฝ่ายจะไหวรึป่าว
"ช้า..ช้าหน่อย แฮ่กๆ"แจมินจิกท้ายทอยเจโน่เบาๆเหมือนอยากให้เจ้าตัวรู้สักนิดว่าเขาเจ็บ
แต่เหมือนมันไม่เป็นผลเมื่อเจโน่แค่พยักหน้าตอบเฉยๆ ไม่ได้ช้าลงเหมือนที่แจมินบอกเลยสักนิด กลับแกล้งกระแทกเข้าจุดกระสันเพื่อให้อีกคนส่งเสียงครางหวานๆออกมา
"อ๊า!!"แจมินทำอะไรไม่ได้หรอกเพราะตอนนี้แทบจะไม่มีแรงแล้ว เขาปล่อยไปอีกรอบแล้วแต่เจโน่ยังไม่เสร็จเลย
สายอึดหรอยังไง
"อืม..แจนา.."เจโน่ส่งเสียงงึมงำในลำคอ กระแทกกายรุนแรงขึ้นเหมือนกับว่าใกล้จะเสร็จแล้ว ผ่านไปไม่ถึงนาทีแจมินก็รู้สึกเหมือนมีอะไรเหนียวๆพุ่งเข้ามาในช่องทางด้านหลังของเขา แจมินได้แต่หอบหายใจอยู่อย่างนั้น ไม่ได้สังเกตว่าอีกฝ่ายโน้มเข้ามาจูบแล้วกระซิบที่ข้างหูเขาเบาๆว่า...
"ขออีกรอบนะแจนา.."
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)